Pervaneyle Yaren

Onur Caymaz’ın Pervaneyle Yaren adlı dördüncü şiir kitabı okurla buluştu.

Pervaneyle Yaren, Kul Nesimi’nin bir dörtlüğünden alıntı:

“Yanmaktır bizim kârımız
Harc edelim hep varımız
Pervaneler yarenimiz
Gelsin bir hoşça yanalım…”

Kitap, henüz dosya halindeyken, Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun yüzüncü doğum yılı adına konan şiir ödülünü kazanmıştı. Aynı kitapta, 2005′te, “yine yananlardan“, Behçet Aysan Ödülü’ne layık görülen, şairin ikinci şiir kitabı Bak Hâlâ Çok Güzelsin de bulunuyor. Pervaneyle Yaren, Nar’a, ne olursa olsun, bir şeyin nârına yananlara; yanabilenlere, yanmayı bilenlere bir armağan…

Kitabın arka kapağındaki fragman metin de bir şiir treni gibi akıp geçiyor …
 
“Yanmak… Llorona… Proust’un hülyalı gözleri… boş yataklar… renkli saksı… Samatya sahili.. Ritsos… .Ankara treni… Sète’te bir akşam… peynir tabağı… Büyükada… sohbet muhabbet… akşamın tunç yelesi… sedef toka… Milliyet bürosu… Fatsa’ya gidecektik… kibrit yüzlü Nabokov… Doğu’ydu işte… Tanrının kırık parmakları… renkli gözlükler… gettoda ikindi… mavi kuşlu kartlar… ÖYLE GÜLME… Rumca resmim… ıslak lambalar… kesik… 2004 Bayrampaşa… pek nadir kahkahan… yaldızı uzun… ismindeki çiçek… faşizmin sinsi yalanı… işbirlikçi akasya… diyar ı bekir… yüzbaşı… Amerikan malı… beş nolu… hela aralığı… kapalı tribün… Turgut Uyar… işçi Hamdullah Uysal… pilavın buğusu… ey ölüm sözcüğü… köy dernekleri… İşhanları… sağcı şairler… Arkadaşım öldüydü… taksitle krediler… İzmir ikindisi Hüseyin Peker… Ahmet Erhan dize ormanı… unutkanlıklardan inciler… ÖYLE GÜLME… öp beni Nar… hiçlik boşluk yara filan… dalgalı kurlar… asmanın huysuzluğu… yaman zorcu… Amerika’yı bombalıyoruz… çan diyorlar… haç kırığı… uzakta Müslüman… Nerudova… sait ile faik arası… bakanlıklar… yazmaları Aristides’in… verilir hükmü .. Bütün Rossini Mozart Weber sizin olsun… ÖYLE GÜLME… kör Homeros… mesut diye… aşk ile avare… eskiden lokumlar… mor papyonlu… satır çizgileri… mavi hırka… sarı düğme… leylaklikörü… aruzdu dudakların… Güz 1999 Tarabya… lavanta kolonyası… Selanikli… postacılar suçsuzdur… özledi Mecnun… sen de güzelsin… Hanımefendi Sokak… diyelim Fikret… oğlun şair… Kadıköylü Hulki… kırık Ermenice… Onnik Caymazyan… Dimitri’nin gözleri… Chopin’den kuşlar… Bahar 2002 Kavaklı… menekşe sapı… ÖYLE GÜLME… kumaşlar masum… Grundig teyplerde… garba düşmek yavrum… izmir oyası… ve bu çağ… incesazda peçeteyle… Tanpınar’ın sıtması… yoksul mantolar… 11 Fen A… sıradan günleriniz… Olimpos Gazozu… kader örücüler… gitmiş olacak… yağmalanan evdi… ah zeytin ah kızım… yani sen. ÖYLE GÜLME… yani senin içindi…”

Yaz İçin Gece Müzikleri
 
Llorona, sana…

si porque te quiero, quieres
quieres que te quiera mas

I
önce şarap, kırmızıyla çöküyor akşama
sonra kime benziyorum bu kısık ışıkta

II
solgun yaz günleri geçiyor aramızdan
Llorona, senden önce gelecek mektubun

III
uzaklaşıyor tekne; ayrılık, kahve kokusu
telveye takılıyor falımdaki sevinç kuşu

VI
Proust’u bırak, uyusun kıyısında serin gecenin
yıldızlar eğilerek öpsün hülyalı gözlerinden

V
virgül kırgın mavi, nokta koyu yeşil
mutluluk ipincedir, mutsuzluk hep kalın

VI
gece kalkıp su içmek gibi gülmüştün
nasıl da sevinçliydin vagonların arasında

VII
suyun imzası naz demiştim bir zamanlar
yanılmışım Llorona, suyunki yazmış

VIII
asla ağlamayacaksın diyen bir şarkı
saçak altına saklanıyor kış çiçeğim

XI
ölüm, bir kış akşamı, sokak lambaları
bir pencere sonsuza değin kapanıyor

X
meşelerin orada portakal rengi yarım ay
boş yataklar diye düşündü en hüzünlü şey…

Onur Caymaz